Eskiden din kültürü ve ahlak bilgisi diye bir ders vardı. Zorunluydu. Şimdi seçmeli oldu. Ahlaklı olmayı seçme haline getirip ahlaksızlıktan şikayetçi olundu.
Ne acınası bir duruma geldi şu insanoğlu!!!
Hastalıkların, ölümlerin pençesine düşüp yine de hırsının, nefsinin ve insan olamamanın kurbanı oldu.
Biri bir köşe de yağmalar,
Biri fırsat bilip fazla fiyata kakalar!
Birisi aç nefsini aldıkça doyuramaz,
Birisi aç karnına bir parça ekmek bulamaz!
Adalet desen kanunsuz, vicdan desen namussuz!
Ölmüş insanlıktan kalan etten kemikten insancıklarız!
Bizi ancak Rabbim yargılar. O da böyle belalarla yoklar ama bunu bile kullanır olduk biz zavallı kullar.
Vicdanı olmayan hukukçular,
Ahlakı olmayan koltukçular,
,
Takım elbiseli, kravatlı, dışı kusursuz, içi kusur abidesi adamlar.
Kalem yazar yazmasına da kime neyi anlatabilir o da şaşar!!!
Kuldan ümidini kesen Rabbime şikayet etmeye utanır olduk. Kabe için ebabillerini gönderen Rab, kapılarını kapatır oldu da biz hala nefsimizden bir adım öteye gidemez olduk.
Neden korunacağımızı da şaşırır olduk!
Corona ölümcül virüs korunalım diye tedbir almaya çalışırken, yine en tehlikeli virüs kendimiz olduk!!!
